Bedankt voor de viezigheid

Bedankt voor de viezigheid

Zie voor een foto-impressie onder Foto's ná inloggen

Niets leuker dan helemaal vies worden

“Bedankt voor de viezigheid!”, schreeuwde een meisje bij het afscheid. Na afloop van een dagje survivallen met de Kiwanis zat bij de kinderen van De Jutters en de Banjaard zat het eendenkroos nog in de oren en waren de schoenen zwart van de modder. Wat is er leuker dan een dag klauteren en zwaaien boven een waterbak en dat er nu eens niemand tegen je zegt “pas op dat je niet vies wordt!”.

Het survivallen is – net als het koken – een succesnummer van de Kiwanis. Onder de noemer MagDag beleeft de Haagse Kiwanisclub samen met een groep bijzondere kinderen de leukste avonturen. Het survivallen vond op 22 mei plaats bij 2SUR5 in Wateringen in een gebouw wat ooit een kas geweest moest zijn, maar wat er tegenwoordig uitziet als een jungle, compleet met waterbassins waarover je aan lianen kunt zwaaien, met ondergrondse tunnels, een hoogteparcours, een modderbaan, boogschieten en natuurlijk…. frietjes.

De kinderen die deze spannende survivaluitdaging aangingen, waren kinderen die bij De Jutters wonen, of die bij deze instelling in de dagopvang zitten. De Jutters is een organisatie die kinderen, jongeren en jongvolwassenen diagnosticeert en behandelt. Kinderen en jongeren die bij De Jutters zitten, verblijven daar meestal enkele maanden, totdat het helemaal duidelijk is waaruit hun klacht bestaan. Op die manier kunnen ze nadien de best mogelijke zorg krijgen.

Bij De Banjaard, wat ook onder De Jutters valt, zitten kinderen tussen 4 en 19 jaar bij wie er sprake is van psychiatrische problemen en een verstandelijke beperking. Deze kinderen kunnen bijvoorbeeld erg druk zijn en boos, of juist teruggetrokken en somber.

Mede dankzij de geweldige inzet van de begeleiders van De Jutters en De Banjaard en de geduldige inzet van de mensen van 2SUR5 gingen deze kinderen uitdagingen aan, die de meeste Kiwanis hen niet na zouden doen. Terwijl bijna alle kinderen de krappe ondergrondse tunnel indoken, met een mijnwerkerslampje op het hoofd, bleven de volwassen toch liever bovengronds (met in herinnering het Kiwanis-lid dat dankzij een kilootje teveel, in de onderaardse gewelven vast kwam te zitten).

Na het hoogte- en het diepteparcours, was het tijd voor meer viezigheid, en mochten de kinderen aan de touwen over een waterbak heen zwaaien, en wie toen nog niet tot de draad toe nat was geworden, kon dit inhalen in de modderstormbaan. Aan het einde van deze intense belevenissen, werd het ergste vuil van de kinderen afgespoten met ene brandslang. “Ik vond dit het leukste schoolreisje ooit! Veel leuker dan De Efteling of Duinrell”, verzuchtte een van de jongens aan het einde.

Hieronder een impressie van een deelneemster:

Gister zijn Manon en ik, met de juffen, dus met de kinderen van het Koraal op survival geweest. Het was echt een geweldige ervaring!

De organisatie bij 2Sur5 was in mijn beleving heel goed. Alles liep gesmeerd. Leuke, stoere mannen die de groepen leidden. Ze waren alert op veiligheid, behulpzaam en onze 'leider' had geduld met en begrip voor onze autisten en ADHD-ers.


De mensen van Kiwanisclub Den Haag waren aardig, ook naar de kinderen toe. De voorzitter van de club vroeg nog of het voor herhaling vatbaar was. Ik beaamde dat gretig. Last but not least vonden de kinderen en de socio's het ook erg leuk. Iedereen was enthousiast.

De parcoursen die werden afgelegd waren erg spannend. De meeste kinderen van onze groep hebben alles meegedaan. Twee ervan alles geprobeerd en soms stukje overgeslagen. Er werd een groot beroep gedaan op zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen. Eén parcours was ongeveer 30 meter onder de grond door tijgeren door buizen en beetje water. Een ander parcours ongeveer 50-60 meter lang twee meter boven de grond balanceren over balken, netten, touwen bruggetje, boomstammen, e.d. Uiteraard gezekerd aan touwen. De spanning was zichtbaar, maar allemaal hebben ze het afgemaakt. Weer een ander traject vol met uitdagingen vlak boven de grond maar ook heel leuk. Boogschieten.

En als sluitstuk een hindernisbaan over veel water met modder en heel veel kroos. Op één na lieten alle kinderen zich natuurlijk expres in het water vallen en dat eindeloos vaak. Adrian en twee socio's wilden niet nat worden, maar wel de uitdaging aangaan. Dat verliep anders gedacht. Ook bij hen het kroos tot in hun haren!
Gelukkig werd iedereen met de brandslang schoon gespoten en kon er worden gedoucht.


Met een stripboek als toetje was iedereen heel erg tevreden. Ja, echt voor herhaling vatbaar!
En ook de socio's en de juffen hebben genoten.

Groeten,
Elisabeth

Deel deze post